Hoe te ‘winteren’

Hoe te 'winteren'

Winteren

Ik wil dit blog beginnen met een stuk tekst uit het boek Winteren van Katherine May.

But if happiness is a skill, then sadness is too. Perhaps through all those years at school, or perhaps through other terrors, we are taught to ignore it, to stuff it down into our satchels and pretend it isn’t there. As adults, we often have to learn to hear the clarity of its call. That is wintering. It is the active acceptance of sadness. It is the practice of allowing ourselves to feel it as a need. It is the courage to stare down the worst parts of our experience, and to commit to healing them the best we can. Wintering is a moment of intuition, our true needs felt keenly as a knife.

Lukt het je om daadwerkelijk te accepteren?

Lukt het je om jezelf om toe te staan te voelen wat nodig is?

Lukt het je om ontvankelijk te zijn voor momenten van pure intuïtie?

Moeilijk hè?

Donker en licht

In deze moderne tijd zijn we niet meer zo gewend aan het donker, zoals Katherine ook in haar boek benoemt. Letterlijk. Er is veel licht om ons heen en zelfs in de avond nemen we vaak een klein scherm van licht, onze telefoon of tablet, mee ons bed in.

De aanpassing naar donkerte kennen we niet meer zo goed, terwijl de natuur ons dat ongelofelijk mooi voor doet. In de donkerte keren we naar binnen. Verzachten we. Ontbinden we.

In de donkerte kunnen we stromen volgen van gedachten en emoties die zich hadden opgestapeld. Klaar om bevrijd te worden. Woest te kolken of te overspoelen, waarna het weer rustig wordt en op mag gaan in het geheel.

Helderheid

In de donkerte ligt de mogelijkheid een stilte op te zoeken die troebel water helder maakt. Een helderheid, een licht van binnenuit. Een ander licht dan die van je telefoon of de overbelichte stad. Een licht zoals de sterren helder in een donkere hemel tijdens een ijzige nacht. Een licht dat groter is dan alles wat je weet.

De winter is een uitgesproken moment om te luisteren naar die stem en dat licht. In de vertraging van winter kunnen we stilstaan bij wat er is. Liefst een keer zonder de behoefte om te fixen. Om meteen oplossingen van buitenaf aan te dragen voor het ongemak van dat donker. Want stel je voor wat er zou kunnen gebeuren als je in rust en stilte contact maakt met je lichtje van binnenuit.

Hoe zou acceptatie dan voelen?

Hoe zou je dan het donker kunnen toestaan?

Wat zou de stem van je intuïtie dan tegen je zeggen?

Zou het dan nog steeds zo moeilijk zijn?

Het heldere licht van binnenuit zal je verwarmen. Het zal je vertrouwen en intuïtie kracht geven. Je zult de wijsheid van je innerlijke stem omarmen en steeds duidelijker laten spreken. Voor mij is dat de ziel van de winter.

Wat is winter? 

Winter is vertragen
Winter is verwarmen
Winter is rouwen
Winter is verstillen
Winter is vertrouwen
Winter is wijsheid
Winter is donkerte
Winter is toestaan
Winter is intuïtie
Winter is rusten

Kom je mee winteren bij De Online Rustclub?

Share this post